0 0 0000

MHP siyasetini bekleyen yüzleşme

Yakın tarihin sayfalarını geriye doğru 5, 10, 20, 25 yıl atlayarak karıştıranlar bugünü anlamakta zorlanacaklardır. Onları, değişim değil değişime direnen saflaşmalar, değişimi ıskalayan kamplaşmalar şaşırtacaktır.

Yıllar içinde pek çok şey hızla değişti; liderler, partiler ve onların takipçileri şimdi bambaşka pozisyonlarda bulunuyorlar. Siyasette doğal bir değişim hep oldu, olmaya devam edecek. Sorun, doğallığı ortadan kaldıran girişimlerin revaç bulmasıdır.

Sözgelimi, şimdilerde bütün alışkanlıkları darmadağın eden ve miladı Çankaya savaşları olan yeni bir saflaşma yaşanıyor.

Dolayısıyla, Cumhurbaşkanlığı seçimi öncesinden başlayan AK Parti karşıtlığı da bir politik bilinci veya bir iktidar döneminin sonunda görülebilecek türden bir değişimi değil, saflaşmayı anlatıyor. İttifakın muhalif kanadını oluşturan unsurlardan CHP hariç hiçbirinin bir sonraki adımda ne olacağı, başına ne geleceği önemli değildir.

Örnekler henüz çok taze...

Operasyonun ilk bölümünde, ekranlara ve gazete manşetlerine neredeyse ambargo koyan Anavatan liderinin tamamen, DP liderinin ise büyük ölçüde tasfiye olması en dramatik iki örnektir.

Yine o süreçte fedakarane görev alan birçok isim de ya milletvekili aday listelerine konulmayarak ya da bekledikleri iltifata mazhar olamayarak bir kenara itilmişlerdir.

Şimdi geride ittifakın iki güçlü unsuru olan CHP ve MHP kalmıştır. Bu birliktelik de; sözgelimi farklı kutupların birbirlerini artık anlayabiliyor olmaları şeklinde yorumlanabilecek bir değişim alameti asla değildir. Tıpkı, DSP-MHP koalisyonunun olmadığı gibi...

En başta gazete köşelerinden, televizyon ekranlarından MHP’ye sınırsız destek yağdıranların kimliği dikkat çekiyor. ‘Oylar MHP’ye’ diyenler, yıllardır siyaset ve mesleklerini büyük ölçüde bu partiye karşıtlık üzerinden yürütmüşlerdi. Karşıtlık kelimesi yetersiz kalıyor, apaçık düşmanlık sergilemişlerdi.

Onyıllardır, tıpkı bugün AK Parti ve Erdoğan’a yaptıkları gibi MHP’ye ve Türkeş’e karşı acımasız bir mücadele yürütenlerin, sanki bunlar hiç yaşanmamış gibi davranmaları da bir değişim değildir. Verdikleri sınırsız destek, MHP’nin temsil etteği milliyetçiliği anlamış olmalarına yorumlanamaz. Bir anlama çabası da zaten gözlenmiyor.

Ortada, MHP’yi kendi politik amacıyla paralelleştiren CHP eksenli bir güç vardır. MHP’yi Meclis’e giremediği bir dönemin ardından ‘bıraktığı yerden siyasete zorlayan’, solla birlikte yürüme şartı getiren bir güçtür bu...

O organizasyonun yıkıcı gücü, Cumhurbaşkanlığı seçimini engelleyebilmek için Anavatan ve DP’yi birkaç hafta içinde tüketmekle kalmamış, iki parti ile merkez sağ seçmen arasında onulmaz bir düşmanlık da bırakmıştır. Cumhurbaşkanlığı seçiminde sessiz kalarak gücünü en azından kaybetmeyen Bahçeli’nin partisi şimdi o düşmanlık hattının taze kuvveti olarak sahneye çıkmıştır.

MHP belki kendi oyununu oynuyor, belki CHP ile özdeşlikten rahatsız ve belki olup bitenler umurunda bile değildir. Ancak görüntü de budur, algı da bu.

MHP’nin sadece iktidarla değil ana muhalefetle ve özellikle kendisini bu organizasyona gönüllü yazdıran o güçle arasındaki mesafeyi de tanzim etmesinde büyük yarar vardır. Zira, zaman çabuk akmaktadır.
 

star
 

Bu yazı 1,186 defa okundu.