0 0 0000

Aday listelerini nasıl okumalı?

Aday listeleri, aday profilleri önemlidir. Siyasi partilerin yeni yörüngelerine, siyasi yelpazede tutmak istedikleri yere işaret ederler.

“Siyasi yelpazeki yer” meselesi özellikle kriz günlerinde önem taşır.

Nitekim Türkiye bir süredir yeniden “merkez-çevre çatışması, çevrenin merkeze yürümesi, merkezleşmesi, merkezin kayması” gibi kavramlarla analiz edilir oldu. “Merkez kim” sorusu kadar, “Merkez benim” iddiası siyasetin öbeğine yerleşti.

Bu durumdan ne CHP muaf ne de AK Parti…

Aday listeleri bu açından da önem taşıyor.

Birçok siyasi partinin, aday profil ve terkiplerini “ağırlıklı siyasi mesaj” olarak kullanmaya çalıştığı ortada.

Mesela CHP'nin Kesici, Gaydalı, Kayalar gibi sağ geleneğin birçok önemli sembol ismine listesinde yer vermesi, gerçekleştirmeye çalıştığı “merkez parti imajı” inşası bu çerçevede anlam kazanıyor.

ANAP ve DYP (DP) birleşmesi öyküsü fiyaskoyla sona ermeseydi, benzer bir çabayı, bir imaj paketi olarak o cenahta da görecektik…

Bu gelişmeleri sosyolojik olarak okumak isteyenler olacaktır.

Siyasette ideolojik tutumun sona ermesi, esneklik ve pragmatizmin had safhaya varması gibi okumalar da yapılacaktır.

Bu tür okumalar elbet yapılabilir ve bunlar muhtemelen gerçekliğin belli bir kısmına işaret eder.

Ancak şunu göz ardı etmemek gerekir:

Yaşanan merkez yarışı, aday terkiplerinin siyaseti ve siyasi dili ikame etmesi beklentisi, “siyasetsizliğin siyaseti”yle yakından ilgilidir.

Aday terkipleriyle kriz iklimiyle arasında yakın bir ilişki vardır.

Bu tespit özellikle CHP, DP ve ANAP için geçerlidir…

Nitekim siyasetsizliğin siyasetini en iyi temsil eden parti olan CHP bir önceki seçimlerde de benzer girişimlerde bulunmuştu. Anadolu İslamı lafını ortaya atmış, Yaşar Nuri Öztürk gibi isimlere partisinde yer vermişti, hatta bu isimleri vitrine çıkarmıştı.

Bu adımların ne sosyolojik anlamı vardı, ne de siyasi…

Bunlar dar anlamda ve dar alanda taktik adımlardı.

CHP'nin durumu bugün de farklı değildir…

Peki AK Parti'nin durumu da böyle okunabilir mi?

Nitekim bu siyasi parti de Ertuğrul Günay, Zafer Üskül gibi sosyal demokrat kesimin sembol isimlerini listelerine kattı.

Yoksa bu adımlar AK Parti açısından bir yapı değişikliği, bir liberalleşme girişi olarak görülmeli mi?

AK Parti 2005 itibariyle kaybettiği liberal-demokrat desteği geri mi istiyor?

AK Parti açısından bu sorulara bir çırpıda keskin yanıtlar vermek mümkün değil, doğru da değil…

Ama kanımız odur ki, AK Parti ile CHP bu açıdan karşılaştırılabilir bir konumda değildir.

Tayip Erdoğan'ın partisi, mevcut 351 milletvekilinin 155'ni, yani yüzde 44'ünü, yarıya yakınını tekrar aday göstermedi.

Bir kere bu bir iktidar partisi için keskin bir girişimdir ve sadece vitrin ve imaj arayışıyla yorumlanamaz.

AK Parti'de yeniden aday gösterilmeyen isimler arasında yalnızca Mehmet Dülger, Ertuğrul Yalçınbayır gibi parti geleneğine yabancı isimler ya da Turhan Çömez gibi parti disiplinini zorlayan milletvekilleri yok.

Aynı zamanda Erdoğan ve arkadaşlarının yola birlikte çıktıkları, Milli Görüş geleneğinden gelen önemli isimler var. Ve bunlar önemli sayıdalar.

Yeni adaylara bakıldığında ise, bu isimlerin büyük çoğunluğunun icra ve üretim yeteneği yüksek kişilerden oluştuğu söylenebilir.

AK Parti bir anlamda yeniden partileşmektedir

Bu gelişmenin gerçek bir yeniden yapılanmaya tekabül edip etmeyeceğini kampanya ve seçim sonrası gösterecek…

yenişafak

Bu yazı 1,045 defa okundu.