0 0 0000

Yediğiniz sopayla kalırsınız...

Bir zamanlar polemiğe girdiğim mizah dergisi yöneticisi arkadaşım (ağzını bozma gereği duymuştur, neden böyle bir şey yapmıştır, çözememişimdir, ayıp etmiştir, ama hálá arkadaşımdır, severim, sayarım), beni zımnen ‘gecekondulu düşmanı’ olmakla suçlamıştı. 
 
Bazı arkadaşların (daha doğrusu, bazı mizahçıların), gecekondu direnişine bakarak bir ‘sosyal bakış’ edindiklerini, bunun dışına çıkamadıklarını söylemiştim de, herhalde ondan.

Bunu düzeltme gereği bile duymamıştım, ama, haksız bir suçlamaydı; çünkü mizahçıların tuzu kuru kesimi, gecekonduluyu, ezkaza düşmüşlerse İstiklal Caddesi’nde görüp tanıyorlardı.

Ben oradan değilse de, ‘oranın kıyısı’ndan geliyordum.

Hayata bakışlarını, düşünsel duruşlarını ya da duramayışlarını, siyasal eğilimlerini onlardan iyi biliyordum.

Söylemesi ayıptır, artık ‘serseri takımı’nı da tanıyorum.

Çok iyi tanıyorum hem de.

Onların eğleştikleri duraklardan geçtiğim için tanıyorum.

Sizler bizler gibi cümle kuruyorlar, internet kullanıyorlar, hiç de kesişmedikleri halde ‘vatansever’ ve ‘ulusalcı’ sıfatlarını kullanıyorlar ama, bildiğiniz serseri takımı.

Çünkü küfrediyorlar.

Çünkü şizofrenik tepkiyi ‘düşünce iletmek’ sanıyorlar.

Çünkü kendileri gibi düşünmeyenleri yok etmeyi (evet, basbayağı yok etmeyi) ‘vatanseverlik’ sanıyorlar.

Cahil, küt kafalı, saldırgan, mütecaviz bir ‘azınlık’ bu...

Çoğunluğu üniversite öğrencisi...

Galatasaray’da, Boğaziçi’nde, gradosu yüksek üniversitelerde okuyorlar; muhtemelen okuyup adam olacak, memleket yönetecek, kamu işlerini tedvire memur edilecekler. Aralarında, kimbilir, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcısı, hakim, öğretmen, siyasetçi, hatta (neden olmasın) belki Başbakan çıkacak.

Üstelik, beslendiklerini söyledikleri kaynağa da haksızlık ediyorlar.

Eminim ki (tabii ki eminim), idol olarak benimsedikleri İlhan Selçuk ve Emin Çölaşan ağabeylerimiz de rahatsız bunlardan. Doğu Perinçek zaten rahatsız.

Sapığım haline gelmiş biri (ismi lazım değil), dün, ‘Liboş, dönek, piçkuruları, ikinci cumhuriyetçi artıkları, siz kim oluyorsunuz ki...’ diye başlayan uzun bir mektup döşenmiş.

Böyleleriyle sıkça teşerrüf ediyorum son zamanlarda.

Hayır, etkilenmiyorum.

Küfredebilirsiniz.

Küfredin rahatlayın.

Çok canımı yakarsanız belki gereğini düşünürüm. Meramınızı Cumhuriyet savcılarına anlatmak zorunda kalırsınız. Ama, birazcık da ‘fehmetmeye’ çalışın.

Dünyada farklı renkler, farklı tadlar, farklı gustolar olabileceğini düşünün. Hiç kimsenin dünyayı sizin gibi algılamak zorunda olmadığını... Herkesin kendine göre bir görüşü, bir düşüncesi, bir ideolojisi, bir yaşama tercihi olabileceğini...

Bir de şunu aklınızdan çıkarmayın:

Kendilerinde ‘vatanı kurtarma görevi’ vehmeden bütün bir 80 kuşağı, sağcısıyla solcusuyla, işkenceden geçirildi... Tam 650 bin kişi tutuklandı. 180 kişi belirsiz (ya da belirli) bir nedenle hücresinde ölü bulundu. 49 kişi idam edildi. Bütün partiler, dernekler, odalar, sendikalar kapatıldı. Bütün bir gençliğin canına okundu.

Sizleri bekleyen akıbet de farklı olmayacaktır.

Bir sabah düdük çalar, oyun biter... Oynadığınız ‘vatanseverlik oyunu’ ve yediğiniz sopayla kalırsınız!

Benden hatırlatması
star

Bu yazı 794 defa okundu.