0 0 0000

Saatli bombalar liselerde kuruluyor!

Geçenlerde yazdığım “Üniversiteler Saatli Bomba” başlıklı yazımla ilgili olarak çok sayıda telefon ve elektronik mektup aldım. Kimilerinde yaşananların “sağ-sol” çatışması olmadığı, “PKK’lı-ülkücü” kavgası olduğu iddia ediliyordu... Böyle olsa bile bu, ülkücü gençlere kendilerini asker ve polis yerine koyma hakkını verir mi?

12 Eylül öncesinde de “komünistleri temizleme görevi”ni bizzat üstlendikleri için bunca kan dökülmedi mi?

Gelen mektupların büyük bir bölümü öğrencilerdendi. Hepsi kendi başlarına gelen şiddet olaylarından örnekler veriyordu.

Beni en etkileyen ise, bu sütunlara 24 Ekim’de de konuk ettiğim İrem Eskici’nin mektubuydu... Hatırlatmak için söyleyeyim; İrem, bir kısım idealist gencin kurduğu Güçlü Türkiye Partisi’nin Merkez Karar ve Yürütme Kurulu Üyesi... Henüz 18 yaşında; bu özelliğiyle de Türkiye’nin en genç MKYK üyesi...

İrem mektubunda üniversitelerdeki saatli bombaların, üniversiteye gelmeden önce kurulduklarını öyle güzel anlatıyor ki... Sizinle paylaşmak istiyorum:

“Amasya’daki bir liseden mezun oldum. 2,5 yıl bu okulun yatakhanesinde kaldım. Bu dönem boyunca tanık olduğum olayları size kısaca anlatacağım.

Hazırlıktaydım. Önümde iki erkek arkadaşım oturuyordu. Öğle arasında muhabbet ediyorduk. Nasıl gelişti hatırlamıyorum ancak erkek arkadaşımın beni şoke eden cümlesini hâlâ unutamıyorum: ‘Bugünleri çok arayacak bu okul. Bir-iki yıla kadar bırak kızın elinin erkeğe değmesini, kız-erkek konuşamayacak bile! O dönemi biz getireceğiz.’

Ve o dönemde yatakhanede kalan erkek arkadaşlarıma zorla namaz kıldırdıklarını, oruç tutturduklarını biliyorum. Okul ve yatakhane aşırı sağcı bir grubun elindeydi. Hepimiz onlardan korkardık. Çünkü kendilerine karşı çıkan erkek arkadaşlarımızı banyoda demirle dövüyorlardı.

Dindar kesimi temsil eden bir başka grup ise kandil gecelerinde etüdün son saatlerini iptal ettiriyor, yatakhanedeki bütün kızlara abdest aldırıyordu. Sonra içlerinden biri Kur’an okuyor, diğerleri de onu dinliyordu. Bunu okul idaresi biliyordu ama onlar için de sakıncalı değildi. Hani dinimizde zorlama yoktu?

Yine o yıllarda harçlığımın bir bölümüyle iki gazete alıyordum. Vatan ve Cumhuriyet. Cumhuriyet okuduğum için demediklerini bırakmadılar. O gazetenin bizim sınıfta ne işi varmış? Vatan da iyi bir tercih sayılmazmış.

Ve bazı dershanelerin vazgeçilmez öğencileriydi bizim okulumuzun öğrencileri. İsim vermekten çekinmiyorum; Fem Dershaneleri’nin Ahi Dershanesi isimli şubesi. Ablalar-Abiler vardır bu dershanede. Bunlar hiçbir ücret talep etmeden kursiyerleri evlerinde ağırlar, yemekler verir, ders çalıştırır. Sonra ‘sohbetleri’ vardır, onlara katılırsınız. Melekler seçersiniz kendinize. Benim gibi ‘ablalara abilere karşı’ olan arkadaşlarınızla arkadaşlığınızı bitirirsiniz.

‘Haydi gençler siyasete’ derken bu kavganın kastedilmediğini anlatmalı birileri. Hangi akla hizmettir siyaseti kampüste, yurtta karşı görüşe saldırı olarak tanıtmak.

Siyaset dediğimiz şey bu mudur? Eline bıçağı ya da sopayı alıp karşındakini öldürürcesine dövmek mi? Bir ideolojin varsa çık siyasi arenaya kurallarına göre oyna...

Demem o ki; saatli bombaların yapımı lisede başlıyor ve bu bombalar üniversitede patlatılıyor.”

Bu yazı 724 defa okundu.