0 0 0000

Yılın bilmemnesi 

Tabii birçok basın zevzeği için yılın olayı Saddam Hüseyin'in asılmasıdır... Oysa tarihin defterinden çoktan düşülmüştü, ölse ne olacaktı kalsa ne olacaktı?

Eh, darısı, Amerikan yardımıyla da olsa, eski diktatörlerini yargılayıp cezalandırabilecek diğer geri kalmış ülkelerin başına!

Kimisi için Çakkıdı şarkısıdır yılın olayı, kimisi için Ajdar denilen tuhaf vatandaş, kimisi için lumpenlerin sevgilisi çubuklu Gaffur, kimisi için Reha'nın ve Haşmet'in fırtınalı aşkları... (Hıncal'ın aşkı evvelki yılda kaldı sanırım, basının diğer kesimlerinde de kimin şeyi kimin şeyinde, izleyemedim.)

Ankaralılar için de başbakanın cumhurbaşkanı olması korkusu...

Bu sabah kiminizin aklı bayram namazında, kiminizin aklı gece gezintisinde, kiminizin aklı cebindeki piyango biletinde olacak. Kimisi de sapla samanı birbirine karıştırıp evindeki çam ağacını ışıklandıracak ve de Noel Baba kılığına girecek. Bu sersemler Halloween de kutlarlar bu ülkede, Thanksgiving Day de, Saint Valentine's Day de... Ama kandil kutlayanlara, Kadir Gecesi dua edenlere burun kıvırırlar.

Ben de hiçbir anlamı olmayan, rastgele seçilmiş bir günün gecesini, alt tarafı bir takvim oyununu değil de 21 Mart ya da 21 Haziran gibi çok daha 'kozmik' anlamlı bir yılbaşı kutlayan putperestlere daha çok saygı duyarım.

Kimisinin derdi 'kabristan ve akraba ve taallukat' ziyareti, kimisinin derdi karısının kırmızı donu bugün... Ama herkesin aklı hediyelerde.

Kimi gazeteci için yılın işkencesi de hiçkimsenin içmeyeceği kokteyl reçeteleriyle sayfa doldurmaya çalışmak olmadı mı kaç gündür?

Yok, hangi politikacının yeni yıla nerede gireceği, hangi şarkıcının hangi otelde kaç liraya sahneye çıkacağı falan artık hiçkimsenin umurunda değil de, alışkanlık olmuş, Babıali aynı hıyarlıkları her sene yinelemeden yapamıyor.

'Çok içmeyin, içkili araba kullanmayın, karlı yollara çıkmayın' gibi öğüt hıyarlıkları da gelenektir, elbette yapılacaktır.

Yarın sabah da 'yılın ilk kazası, yılın ilk bebeği' saçmalıkları sökün ederler. O da gelenek.

Çünkü dilekler faslı artık geride kalmıştır, ciddi ciddi 'yeni yılda yurtta ve Ortadoğu'da barış' falan diye demeç veren ya da yazı yazan hamşolar da vardır ama o muhabbet aralık ayının son günlerinde biter, ocak ayına sarkmaz.

Ha, bir de 'kazanan numaralar' muhabbeti var tabii yarın sabah... Fal muhabbeti de bitti, o da geçen haftanın zevzekliğiydi.

Kimisi için de yılın olayı döviz fiyatlarının yerinde sayması, borsanın zarar ettirmesi, altına yatırım yapanların kazanması olmuştur elbette...

Benim için yılın olayı, Türk ressamlarının tablolarına yurt dışında hiçkimsenin dönüp bakmamasıdır. 'Kralın çıplak olduğunun' açık edilmesidir.

Pınar Ersoy'un haberi... Uzmanlar, Türk resim sanatının henüz sanat olamadığını, Türk ressamlarının yabancı ressamları taklit etmekten öte geçemediklerini, kimsenin bizimkilerin tablolarına para vermediğini söylüyorlar. Eloğlu bakıyor, Osman Hamdi'de Gerome, Fikret Mualla'da Matisse görüp kafasını çeviriyor.

Sevgili dostum Raffi Portakal kabaca bir rakam versin bakalım, Şeker Ahmet Paşa'yı Sotheby's'de ya da Christie's'de kaça tutturabilir?

Sahte olmamak kaydıyla tabii... Ortalıkta dolaşan sahte Fikret Mualla'ların gerçek Fikret Mualla'lardan sayıca daha fazla olduğunu biliyor muydunuz?

Yılın kötü haberi budur. Neden mi kötüdür? Türk resminin dünyada esamisinin okunmaz olmasının, Erdoğan'ın Çankaya'ya çıkıp çıkmamasından daha önemli bir mesele olduğunu görmediğiniz için. İyi seneler, iyi bayramlar efendim.

 

Bu yazı 780 defa okundu.